6 sierpnia 2006r na szczycie Baranie odbyło się oficjalne otwarcie wieży widokowej. Pomysłodawcami i wykonawcami drewnianej konstrukcji wieży są słowaccy turyści ze stowarzyszenia „Nizke Beskydy”. Prezes stowarzyszenia – Josef Makara krótko przedstawił przebieg prac przy budowie nowej wieży oraz wymienił osoby i instytucje, które udzieliły finansowego wsparcia. Następnie prezes – Josef Makara, wójt Vysnej Pisanej – Wasil Pokliwka oraz mieszkaniec Olchowca – Mikołaj Gabło dokonali uroczystego przecięcia wstęgi.
W otwarciu wieży brali udział: członkowie i sympatycy stowarzyszenia „Niżke Beskydy”, mieszkańcy Vysnej Pisanej i Olchowca oraz turyści, którzy tego dnia wybrali się na górę Baranie. Oczywiście nie zabrakło przedstawicieli oddziału PTTK w Krośnie, m.in. – Ryszard Majka „Mauzer”, Hanna M. Gawrońska.
Potem można było wejść na wieżę i podziwiać widoki. Tego dnia widoczność nie była idealna, ale nie ma co narzekać bo jeszcze kilka godzin wcześniej padał deszcz. Najważniejsze, że Beskid Dukielski prezentował się okazale, a najefektowniej masyw Cergowej. Pod wieżą rozstawione były stoły, przy których można było usiąść i popróbować specjałów przygotowanych przez mieszkańców pobliskich miejscowości. Szczególnie smaczne były białe sery, które szybko ze stołów znikały. Był też kociołek z gulaszem, rożen, kiełbaski z ogniska i… coś do wypicia. Uczestnicy nawiązywali nowe znajomości, odnawiali stare, rozmawiając nie tylko o sprawach turystycznych. A wszystkiemu towarzyszyła muzyka w wykonaniu miejscowego zespołu.
A teraz kilka informacji o Beskidzie Dukielskim i szczycie Baranie:
Beskid Dukielski określany jest jako środkowo-wschodnia część Beskidu Niskiego i jest to w większości obszar administracyjny Gminy Dukla. Rozciąga się od doliny Wisłoki na zachodzie po drogę Królik Polski – Daliowa – Czeremcha na wschodzie.
Za północną jego granicę uznaje się szosę Nowy Żmigród – Dukla – Jasionka oraz równoleżnikowe obniżenie górnej Lubatowej i Królika Polskiego, zaś granicę południową wyznacza granica polsko-słowacka. Przeważają tu wąskie grzbiety o przebiegu równoleżnikowym lub z północnego zachodu na południowy wschód. Najbardziej znanym szczytem Beskidu Dukielskiego jest – Cergowa (716 m n.p.m.), nie bez powodu nazywana beskidzkim „Giewontem”. Lecz najwyższym wzniesieniem jest Baranie (754 m n.p.m.).
Szczyt jest położony na zachód od Przełęczy Dukielskiej, na grzbiecie granicznym. Stoki północno-wschodnie Baraniego należą do Magurskiego Parku Narodowego. Przez ludność łemkowską zwany Spalenysko, słowacka nazwa – Nastavok.
W Beskidzie Dukielskim jest niezbyt wiele punktów widokowych, gdyż wszystkie większe wzniesienia są zalesione. Kulminacja Baraniego od dawna stanowiła wybitny, może nawet najlepszy w całym Beskidzie Niskim, punkt do zachwycania się widokami. Podziwianie panoramy wymagało jednak wejścia po drabinkach na metalową wieżę obserwacyjną. Zbudowana w trakcie wojny przez Niemców wieża kilka lat temu runęła. Wiele osób było przekonanych, że Baranie zniknie z map jako świetny punkt widokowy.
Jednak Baranie to szczyt graniczny i do pracy wzięli się Słowacy, a mianowicie turyści ze Svidnika i okolic, członkowie stowarzyszenia „Nizke Beskydy”. Z zapałem i z niewielkimi środkami jesienią 2005 r rozpoczęto prace nad nową wieżą – tym razem drewnianą. Przywieziono materiał, zabetonowano fundamenty oraz usunięto starą konstrukcję. Postawiono trzy słupy, stanowiące konstrukcję wieży. Wiosną i wczesnym latem 2006r wykonane zostały 3 platformy widokowe z barierkami zabezpieczającymi oraz montaż drabin na poszczególne poziomy. Jest też pomysł, aby w dolnej części wieży stworzyć schron turystyczny. Wieża ma około 17 m wysokości.
Widok z wieży jest naprawdę imponujący – cały Beskid Niski (polski i słowacki), Bieszczady, Vyhorlat, Slanske Vrchy, Cergov, przy idealnej pogodzie – Tatry.
Jak dojść do szczytu Baranie?
– Szlak znakowany kolorem niebieskim Barwinek-Baranie – 3godz
– Szlak znakowany kolorem żółtym Tylawa-Olchowiec-Baranie – 4godz
– Szlakiem żółtym z Olchowca – około 1,5godz
– Z Huty Polańskiej ścieżką dojściową do granicy a potem znakowanym szlakiem niebieskim (niedawno zmieniono tam przebieg szlaku granicznego-nie schodzi do Huty Polańskiej i omija Ciachanie) – 2,5godz
– Szlakiem zielonym od Vysnej Pisanej (Słowacja) – 1,5godz
– Szlakiem zielonym od Sarbova (Słowacja) 1godz15min – jest to najkrótszy szlak, ale mocno zarośnięty co utrudnia wędrówkę.
Omawiany teren znajduje się na mapie:
Beskid Niski. 1:50 000. Wydawnictwo COMPASS,
Beskid Niski. 1:50 000. Wydawnictwo Demart, Dukla i okolice 1:40 000.
Wszystkim życzę przyjemnych wędrówek i wspaniałych widoków. Do zobaczenia na szlakach!